Ervaringen

‘’Angst en paniek wachten niet, die liggen elke dag op de loer''

Iris (34 jaar) wordt bijna elke ochtend wakker met een paniekaanval omdat de kalmerende medicijnen zijn uitgewerkt. Het voelt alsof ze een hartaanval heeft. Druk op de borst, licht in het hoofd, misselijkheid, het komt allemaal voor. Afleiding zoeken is dan heel lastig. Naast de psychische hulp die Iris op dit moment krijgt, vindt ze het fijn dat ze altijd met een vrijwilliger van Sensoor kan bellen. Dat geeft haar rust.

Iris stond een paar maanden op de wachtlijst om therapie te krijgen voor haar paniekaanvallen. Maar angst en paniek wachten niet, die liggen elke dag op de loer. Het voelde voor Iris alsof ze aan haar lot werd overgelaten. Hoewel ze wel pillen had om rustiger te worden, werkten deze niet altijd of waren ze na een nacht slapen uitgewerkt. Op zo’n moment sloeg paniek toe bij Iris en wist ze soms niet hoe ze hier zelf uit moest komen. Maar wat doe je dan op zo’n moment? Iris vertelt: ‘’In mijn omgeving wordt snel geoordeeld als ik vertel over mijn paniek. Ze zeggen dat ik gezond ben en er niks aan de hand is. Dat het vanzelf wel weer overgaat. Ik kan je vertellen dat dat niet makkelijk is om te horen als je denkt dat je doodgaat…’’

Aanvullende hulp
Op dit moment heeft Iris één keer per week therapie van een psycholoog. Het ligt aan de hoeveelheid stress op een dag, hoeveel behoefte ze heeft aan een luisterend oor. De psycholoog is niet altijd te bereiken als ze hier behoefte aan heeft en daarom vindt Iris het fijn om te weten dat Sensoor er dan is. Ze belt bijna elke ochtend, maar soms ook ’s nachts of in de middag. Iris vertelt: ’’Bij Sensoor luisteren ze echt naar me. Ik kan er mijn verhaal kwijt, vrijwilligers nemen de tijd voor me en ze oordelen niet. Als het echt niet lekker gaat, blijven ze langer aan de telefoon.’’ Het is voor haar een geruststellende gedachte dat er altijd iemand is om je te kalmeren en naar je te luisteren als dat nodig is.

Een bijzonder gesprek
De gesprekken zijn niet altijd zwaar. Iris: ‘’Ik had eens een gesprek met een vrijwilliger die heel vrolijk was en positieve energie had. We kletsten een kwartier over de meest simpele dingen en in plaats van een paniekaanval kreeg ik de slappe lach!’’ Het bijzondere aan Sensoor vindt ze dat, hoewel de gesprekken met de vrijwilligers heel verschillend zijn, het voor haar altijd werkt. Ze wordt altijd rustig tijdens een gesprek. De anonimiteit helpt haar hierbij. Iris: ‘’Het is juist fijn dat het iemand is die je niet kent. Als ik het aan iemand in mijn stad zou vertellen, zou iedereen binnen de kortste keren weten van mijn problemen. Dat vind ik niet fijn. Bij Sensoor luisteren ze met begrip en zonder oordeel naar wat je te vertellen hebt. Zonder dat je verhaal de ronde doet in je eigen stad.’’

Steun in de rug
Uiteindelijk streeft Iris ernaar niet meer (elke dag) te hoeven bellen naar Sensoor. Maar ze vindt het wel erg fijn dat de mogelijkheid er altijd is en blijft, dag en nacht. Ze wil anderen meegeven dat ze niet bang hoeven te zijn om contact op te nemen met Sensoor. Iris vertelt: ‘’Praat gewoon. Doe het gewoon. Mensen zitten ervoor, ze willen je echt alleen maar helpen.’’
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit is een waargebeurd verhaal. Wegens privacy redenen is het geanonimiseerd. De foto en naam in dit artikel zijn gefingeerd.
Voor meer informatie of de wens om dit verhaal te gebruiken voor een artikel, graag contact opnemen met Karen van Engelshoven: k.vanengelshoven@sensoor.nl.

Heb je ook een goede ervaring met Sensoor of heb je een mooi gesprek gehad met een vrijwilliger? Wij horen het graag! Laat het ons weten door hier een bericht achter te laten.